Chileens Patagonië en het Texel van Chili

Chileens Patagonië en het Texel van Chili (4 t/m 13 mei 2014)

Na 2,5 week in Argentinië te hebben doorgebracht werd het toch eens tijd om de grens naar Chili over te steken. We namen van El Chalten de bus naar Los Antiguos en zouden daar wel verder kijken of we diezelfde dag nog verder konden de grens over. Dit kon ook wel maar een bus was er niet, gelukkig konden we een taxi (of eigenlijk taxi's) delen met een Frans meisje om de oversteek naar Chile Chico te maken. Bij de grens werden we er weer even aan herinnert dat je geen fruit, kaas, vleeswaar ed Chili mee in mag nemen. En de douane kon dus weer doodleuk onze net gekochte appels, kaas en droge worst de bak in sodemieteren, vooral die worst doet me nog steeds zeer!

Bij aankomst in Chile Chico moesten we wel ff wennen hoor. Het was avond, de straten waren leeg en het Chileens Spaans is al helemaal geen touw aan vast te knopen. Vandaar ook dat we na wat gesteggel in een, voor ons, veel te duur hostel terecht kwamen. Maar ja wel even lekker luxe voor een nachtje. Uiteindelijk hebben we 2 dagen later Chile Chico weer verlaten door met de ferry het Lago General Carrera over te steken en met de bus door te reizen naar Coyhaique, de hoofdstad van de regio. Bedoeling was om daar ook gelijk weer over te stappen op een bus naar Futaleufu (raft paradijs) of Chaiten (big ass volcano) maar dat liep ff anders. De bus ging namelijk wel, om 16.00 uur zelfs... op zaterdag. Het was dinsdag. Na met een shock beseft te hebben dat we toch echt in Patagonie zijn en niet de Nederlandse OV maatstaven moeten hanteren zijn we maar op zoek gegaan naar een hostel.

Na gesetteld te zijn in ons nieuwe onderkomen maar even op ontdekking gegaan om uit te zoeken hoe we ons hier bezig zouden gaan houden en hoe we hier weer weg zouden komen. Via onze reisbijbel kwamen we uit bij GeoSur Expediciones, een één mans tour-operatortje voor tochtjes door de Patagonische wildernis. Eigenlijk was het seizoen al over en had Cristian (de één-man) geen klanten meer verwacht maar we konden de volgende dag wel met hem naar zijn vakantiehuis/tour-basecamp om een daggie te gaan kayakken. Zogezegd zogedaan dus de volgende dag in zijn 4x4 door de gaucho's en koeien heen op naar zijn vakantiehuis. En wat een vakantiehuis zeg, supergaaf! Mooie grote houten blokhut, grote ramen (= super mooi uitzicht over de meren), land eromheen, bergen aan alle kanten, meren onderaan de heuvel en kayaks opgehangen aan het plafond. Nou de rest van de dag lekker gekayackt en halverwege genoten van een goede Chileense lunch, bereid aan de kant van het meer. Dat is toch wel even wat anders dan de Hollandse boterham. Moe en voldaan weer teruggekeerd naar Coyhaique en daar bood Cristian ons aan om ons de volgende dag weg te brengen naar het Coyhaique national parc, dat was wel makkelijk. Daar de volgende dag nog even rond gekeken en 's avonds nog nog een biertje gedronken met Cristian.

Zoals gezegd ging de bus naar het noorden wat lastig worden en een andere optie was dan ook om eerst naar Puerto Chacabuco te gaan en vanaf daar de ferry te nemen naar het eiland Chiloé. Dit zou wel een boottochtje van 30 uur worden maar we hadden wel zin in een ander vervoersmiddel dan de bus (+ het was super goedkoop, 15.500 pesos = +- 20 euro). Het boottochtje was mooi en redelijk comfortabel, maar meer dan een etmaal op je reet zitten is toch wel erg lang. Wel heel cool was dat de ferry bij allemaal kleine eilandjes aanlegde om voorraden af te leveren. Eilandjes die meer wat weg hadden van Indonesische tropische paradijsjes dan eilanden in het zuiden van Chili. Op het eiland was onze bestemming Castro, de hoofdstad van de Archipel Chiloé, want het bestaat eigenlijk uit wel 60 eilanden vanwaar wij ons nu op de grootste bevonden. Het eiland had wel een beetje een vakantie sfeertje en ik kon me wel voorstellen dat Chiloé voor de Chilenen is wat Texel zo'n beetje voor ons is.
We vonden een erg relaxed hostel in een palafito huisje (een huisje met een steiger op palen aan het water, het kenmerk van Chiloé) waar zo'n btje alles van hout was, van de borden tot de wc-rol houder toe. Het eiland beviel ons wel, net even een paar graden warmer, wat meer zon en ook wat relaxtere mensen. Die nog steeds wel erg moeilijk te verstaan waren natuurlijk, we zitten nog wel in Chili. We hebben het hier dan ook even 2 dagen en 3 nachten erg rustig aan gedaan. Een beetje de nationale specialiteiten geprobeerd, zoals: de completo (een hotdog met avocado, tomaat en mayonaise, veeeel mayonaise), de churrasco (een hamburger met ipv een hamburger lapjes vlees en natuurlijk ook avocado, en ook de lokale seafood specialiteiten geprobeerd. Na ook onze eigen voorraad houtsnijwerk en apacawol dingetjes te hebben ingeslagen vonden we het wel weer tijd om door te gaan. Richting het noorden in ieder geval want over ongeveer 2 weken worden we alweer bij Aldea Luna verwacht, de boerderij waar we 2 weekjes als vrijwilliger zullen gaan helpen. Binnenkort meer daarover!

¡Hasta luego!

Voor nog wat meer foto'tjes, gemaakt door Cristian, kun je kijken op https://www.facebook.com/media/set/?set=a.669723903063522.1073741838.229616377074279&type=1