Peru

Peru (14 juli - 6 augustus 2014)

Een tijdje niks laten horen en nu zijn we alweer bijna aan het einde van onze reis.... In ieder geval het gedeelte in Zuid-Amerika. We zitten nu in de yuppen-wijk Miraflores in Lima. Daar hebben we ons dan ook maar even op aangepast. Vanochtend een paar km langs de boulevard hardgelopen en nu zitten we heel hip met de ipad te genieten van een bakje koffie bij de Starbucks. Overigens zit iedereen uit Lima die een Apple of zich ook maar een beetje hip voelt hier de hele dag te teren op 1 kopje koffie om maar gebruik te maken van de gratis wifi. Lekker gezellig zo.
Maargoed, dit is natuurlijk niet het enige wat we in Peru hebben gedaan. Dat zou wel heel saai zijn ook al zijn we heel erg blij dat we in Lima kunnen genieten van een wat westerse wereld en eten, omdat onze eerste dagen in Peru wat minder rooskleurig verliepen.
Aangekomen in Cusco (de centrale stad van het oude Inca-rijk) vanuit Bolivia, voelde ik me niet helemaal top. Ik dacht dat het door de lange busreis kwam, dus hebben we in Cusco even snel gegeten en zijn toen naar bed gegaan. Al snel bleek dat het zieke gevoel niet door de busreis kwam, maar door een souveniertje die ik had gekregen van Bolivia, dankzij een "trucha" uit het Titicacameer klaargemaakt door een lokale "Cholita". Het was heerlijk om de hele nacht op de wc door te brengen met buikpijn, overgeven en diarree. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo ziek ben geweest. Dit was een van de momenten dat ik toch wel super blij was dat ik niet alleen op reis was. Zelf had ik niet de farmacia op kunnen zoeken, maar gelukkig had ik Reinier bij me. Hij heeft me goed verzorgd en kon gelukkig een heel effectief kuurtje tegen bacteriën en parasieten voor me ophalen bij de apotheek. Daarna kon ik gelukkig weer een beetje aansterken en wat vocht binnen houden. Twee weken later herhaalde dit zich weer en was Reinier de gelukkige die de slachtofferrol mocht ondergaan.
Gelukkig hebben we ook nog een paar leuke dingen gedaan in Peru naast het ziek zijn. Cusco is een enorm toeristische stad, omdat het het vertrekpunt is als je naar Machu Picchu wilt. Het zwermt er van gepensioneerden, 50plus-ers en soms hele families van 10 of meer personen (vooral heel veel Amerikanen). Als je wilt meemaken hoe de cultuur in Peru en Bolivia in het hooggebergte van de Andes is, moet je zeker NIET naar Cusco gaan. Omdat het zo toeristisch is, waren we stiekem toch wel een beetje blij na Bolivia ;). In Cusco hebben we veel gezien van de Inca-cultuur en hoe de Spanjaarden dit hebben vernietigd en erover heen hebben gebouwd. Niet echt nieuwe info, omdat we dit ook al voor een deel in Bolivia hadden gehoord en gezien. Toch is Cusco een mooie stad met mooie koloniale gebouwen. Soms hebben de muren wel 3 verschillende bouwstijlen: een Inca fundering met perfect passende blokken van vulkanisch gesteente, daarbovenop de Spanjaarden met gejatte Inca-stenen met cement ertussen en soms zijn deze muren weer herbouwd omdat ze zijn vernietigd door een aardbeving. Tijdens een Free Walking Tour vertelde de gids dat de Inca-cultuur voor belangrijke bouwwerken een seismic-proof bouwstijl hebben, geleerd van de Tihuanacenos (een oudere beschaving van voor het Inca-rijk in Bolivia waarvan ik de ruïnes heb bekeken toen Reinier aan het klimmen was). Verder is het rondom Cusco alleen maar ruïnes, ruïnes en ruïnes. Daar waren we wel een beetje klaar mee, omdat we in Bolivia ook al aardig wat Inca-dingetjes hadden gezien. Toch konden we de verlaten stad Machu Picchu niet aan ons voorbij laten gaan, DE touristen-trekker van Peru. Machu Picchu hebben we bezocht in een 4-daagse Inca-jungle tour. 1 dag mountainbiken, wat nogal saai was omdat we op een oude fiets werden gezet en daarna van een geasfalteerde weg gingen rollen, vooral niet te snel want dat was te gevaarlijk vond de gids. Daarna moesten we 2 dagen lopen door de jungle. Dit was erg mooi en de gids vertelde onderweg van alles over de vruchten en de planten die er groeien. Mango's, avocado's, bananen, cacao, koffiebonen, passievrucht en nog veeeeeel meer. Oh en natuurlijk waren er super veel coca-plantages. Onderweg passeerden we verschillende huisjes die hun eigen koffie maakten, dus konden we het proces van het maken van organic koffie en chocola zien. Jammer genoeg smaken cacao-bonen rauw toch niet zo lekker als wanneer Tony Chocolonly er kilo's suiker en vet aan heeft toegevoegd. Na 2 dagen lopen mochten we om 4 uur opstaan om voor zonsopkomst de Inca-trappen naar Machu Picchu te beklimmen. In een grote optocht met nog honderden andere toeristen mochten we een uur lang traplopen (en dan niet van die makkelijke treden als thuis, maar enorme treden). Badend in het zweet aangekomen konden we nog een half uurtje in de rij gaan staan. En toen waren we dan eindelijk in Machu Picchu.... Eerst kregen we nog een praatje van onze gids en daarna konden we zelf rondlopen. We hadden nog een kaartje gekocht om Machu Picchu montana te beklimmen, dus dat hebben we ook nog maar even gedaan. Pffff weer diezelfde trappen, maar dan nog 2 keer zo ver. En de zon was ook wakker dit keer wat nog extra fijn was. Na deze dag hebben we nog 3 dagen met keiharde verzuurde kuiten rondgelopen. Maar het was het wel waard. Vooraf waren we sceptisch, omdat Machu Picchu zo toeristisch is, maar het was toch best mooi. Niet het hoogtepunt van de reis, maar zeker blij dat we het niet gemist hebben.
Terug in Cusco hebben we nog een Peruviaanse kookcursus gevolgd. Dit was erg leuk, ook omdat we eindelijk weer eens zelf konden koken. De cursus begon met boodschappen doen op de lokale mercado. Hoewel bijna elke markt in Zuid-Amerika op elkaar lijkt, verbazen we ons toch elke keer weer wat je er allemaal kan kopen. Alle delen van een koe liggen uitgestald: koppen, mond, tong, darmen, poten, staart. Ze eten alles wat er aan het beest zit. En dan was er nog een badje met kikkers. Deze drinken ze in een smoothie... Niet echt iets voor mij. Na onze boodschappen verzameld te hebben, gingen we aan de slag. We maakten pisco sour (een limoen cocktail met pisco en opgeklopt rauw eiwit), quinoa soep (waarvan we zelf het quinoa-bloem moesten maken met een traditionele maalsteen), als hoofgerecht rocoto relleno (gevulde pepers met Andean-cheese) en als nagerecht mazamorra morada (een warm toetje gemaakt van paarse mais, kaneel en gedroogde pruimen). Echt alles was super lekker! Met ons gevulde buikje zijn we in de nachtbus gestapt naar Arequipa.
In Arequipa hebben we eigenlijk niet super veel gedaan. We zijn gaan raften op de Chili rivier en op een tweedaagse tocht door de Colca canyon geweest, de grootste trekpleister van Arequipa. In de Condor kloof hebben we een paar condors gezien en voor de rest was het alleen lopen in de snikhete zon. De eerste dag 1250 meter afdalen, de volgende dag dit stuk weer helemaal omhoog voor zonsopkomst. Misschien lag het eraan dat we een beetje reismoe waren, maar we vonden de tocht een beetje tegenvallen. Toch hebben we het naar ons zin gehad, want we hadden een gezellige groep. De dagen daarna heeft Reinier in bed doorgebracht met zijn voedselvergiftiging en heb ik geprobeerd hem er weer bovenop te helpen.
Na Arequipa wilden we nog een paar dagen chillen aan de kust voor we naar Lima zouden gaan. Dit wilden we gaan doen in Paracas. Helaas is het weer aan de kust van Peru rond deze tijd van het jaar niet zo geweldig. Er hangt de hele dag mist op 2 uurtjes na en het is super koud. Dan maar weer op een tourtje dachten wij.... Dus nog even zeeleeuwen, pinguins, pelikanen, Jan van Genten en aalscholvers gespot. Daarna eerder dan gepland naar Lima vertrokken.
Hier vermaken we ons prima. We bevinden ons weer in een vertrouwde westerse omgeving met een goede supermarkt! Wat hebben we dat gemist. Ook al is hier verder niet super veel boeiends te doen, we vermaken ons wel met onze maand gratis Netflix en House of Cards (alleen 'savonds hoor ;)). We zijn klaar met de toeristische tourtjes, continu heuvel op heuvel af, rennen om te kunnen oversteken, mensen die zo langzaam lopen als schildpadden, wachten op Zuid-Amerikanen die echt altijd minimaal 15 minuten te laat komen, ontbijt met 2 witte broodjes boter en jam, pollo con papas fritas y arroz, vooral de vieze kleffe papas fritas, schreeuwende tv's onder het eten in restaurants (met The Simpsons), nagesynchroniseerde foute jaren 90 films in de bus, krijsende vrouwen bij het busstation en de buikpijn.
Toch hebben we de tijd van ons leven gehad hier in Zuid-Amerika. Wat is het hier mooi!: diverse landschappen, Patagonie, Atacama woestijn, altiplanos van de Andes, de jungle van Bolivia, llamas, vicunas, en alle andere mooie dieren, bizarre cultuur in Bolivia, Cholitas, hoe mensen zich kunnen redden in totale chaos, hoe ze ons hebben laten lachen met hun bizarre logica, de geweldige mensen die we hebben mogen leren kennen met name in Aldea Luna en nog veel meer.
Ik voel me ontzettend verwend en gelukkig dat wij deze reis hebben mogen en kunnen maken, iets om nooit te vergeten! We komen zeker nog eens terug, want er is nog zoveel meer!

Voordat ons Nederlandse leventje begint (Reinier met stage en ik met mijn nieuwe baan) gaan we eerst nog een weekje naar New York. Hier hebben we super veel zin in! Ik weet niet of hier nog een verslag van komt, omdat we jullie daarna allemaal weer spreken in Nederland.